بستن
کتابخوانی خانه رشد رها
کتابخوانی‌های خانه رشد رها | فرصتی برای یادگیری و گفتگو
جلسات کتابخوانی در خانه رشد رها به سه صورت حضوری، آنلاین و آفلاین برگزار می‌شود و بسته به نیاز گروه‌های مخاطب، به شکل هدفمند طراحی می‌گردد. موضوعات این نشست‌ها طیف متنوعی را شامل می‌شود، از فرزندپروری و رویکرد و انسان‌گرایی گرفته تا مبانی آموزشی و رشد حرفه‌ای. در بسیاری از این جلسات، یک تسهیل‌گر باتجربه نیز حضور دارد تا گفت‌وگوها را هدایت کرده و به عمیق‌تر شدن فرآیند کمک کند.
بخشی از کتاب‌هایی که تاکنون خوانده‌ایم:
کتاب روانشناسی انسان گرا
کتاب «روانشناسی انسان‌گرا» نوشته ناصر یوسفی، نگاهی ژرف و متفاوت به روانشناسی و آموزش انسان دارد. این کتاب بر پایه دیدگاه مکتب انسان‌گرایی نوشته شده؛ مکتبی که به جای تمرکز بر بیماری و نقص، بر رشد، خلاقیت، عشق، خودشکوفایی و معنا در زندگی تأکید دارد. یوسفی با الهام از اندیشه‌های آبراهام مازلو، کارل راجرز و دیگر روان‌شناسان انسان‌گرا، انسان را موجودی پویا، آگاه و توانمند می‌بیند که در جست‌وجوی معنا و رشد است.
نویسنده در این اثر، از نظام آموزشی سنتی که تنها به انتقال اطلاعات می‌پردازد، انتقاد می‌کند و خواستار نظامی آموزشی است که فرصت گفتگو، خلاقیت و شکوفایی فردی را فراهم کند. او معتقد است آموزش باید زمینه‌ساز رشد شخصیت انسان و آگاهی از خود باشد، نه صرفاً ابزاری برای پرورش حافظه.
ناصر یوسفی همچنین در پایان کتاب، به تجربه‌های شخصی خود در زمینه آموزش انسان‌گرایانه اشاره می‌کند و از تأسیس «مؤسسه پژوهشی کودکان دنیا» سخن می‌گوید. این کتاب منبعی ارزشمند برای معلمان، والدین، مشاوران و همه علاقه‌مندان به رشد فردی و انسانی است که می‌خواهند آموزش را با نگاهی انسانی‌تر دنبال کنند.
«انسان سالم، انسانی است که معناهای نو می‌آفریند و انسان بیمار، انسانی است که نمی‌تواند رابطه برقرار کند.»
«انسان سالم، انسانی است که معناهای نو می‌آفریند و انسان بیمار، انسانی است که نمی‌تواند رابطه برقرار کند.»
کتاب آموزش و پرورش انسانی نگر
کتاب «آموزش و پرورش انسانی‌نگر» نوشته‌ی ناصر یوسفی، اثری جامع و کاربردی در حوزه‌ی تربیت و آموزش کودکان و نوجوانان است که بر پایه‌ی بیش از سه دهه تجربه‌ی عملی در سراسر ایران و ۱۷ سال فعالیت در مرکز آموزش مشارکتی تألیف شده است. این کتاب با ۵۶۸ صفحه، اصول و مبانی آموزش انسان‌محور را با نگاهی عمیق و انتقادی به روش‌های سنتی آموزش بررسی می‌کند.
یوسفی در این اثر، با تکیه بر تجربه‌های عینی و کار مستقیم با کودکان، به ارائه‌ی الگوهایی می‌پردازد که بر رشد همه‌جانبه‌ی کودک، مشارکت فعال، احترام به تفاوت‌ها و پرورش تفکر انتقادی تأکید دارند. او معتقد است که آموزش باید فراتر از انتقال اطلاعات باشد و به رشد شخصیت، خلاقیت و مسئولیت‌پذیری کودکان کمک کند.
این کتاب برای مربیان، معلمان، والدین و تمامی افرادی که به دنبال تحول در نظام آموزشی و تربیتی هستند، منبعی ارزشمند و الهام‌بخش محسوب می‌شود. «آموزش و پرورش انسانی‌نگر» نه‌تنها به نظریه‌های آموزشی می‌پردازد، بلکه با ارائه‌ی راهکارهای عملی، پلی میان تئوری و عمل ایجاد می‌کند و به‌عنوان مرجعی قابل اعتماد برای مراکز آموزشی و علاقه‌مندان به آموزش نوین شناخته می‌شود.
«کودک، انسان ناتمامی نیست که باید کاملش کنیم؛ انسانی است که باید به رشدش احترام بگذاریم.»
«کودک، انسان ناتمامی نیست که باید کاملش کنیم؛ انسانی است که باید به رشدش احترام بگذاریم.»
کتاب الگوی کودک سالم
کتاب **الگوی کودک سالم** براساس دیدگاه‌های آلپورت، فرانکل، فروم، فروم، راجرز و مازلو،
اثری مؤسسه پژوهشی کودکان دنیا است که با هدف راهنمایی والدین، مربیان و متخصصان کودک برای شناخت بهتر رشد و سلامت روانی کودکان نوشته شده است. این کتاب تمرکز ویژه‌ای بر شکل‌گیری شخصیت سالم در دوران کودکی دارد و با ارائه الگوهای علمی و عملی، به مخاطبان کمک می‌کند تا رفتار، نیازها و عواطف کودک را به‌درستی درک کنند.
در «الگوی کودک سالم»، موضوعاتی مانند سبک‌های فرزندپروری، نیازهای عاطفی کودک، رشد اجتماعی و هیجانی، و نقش والدین در پرورش شخصیت سالم بررسی می‌شود. نویسنده با زبان ساده اما علمی، تلاش کرده است تا فاصله میان نظریه‌های روانشناسی و کاربرد عملی آن‌ها در زندگی روزمره را کم کند.
از نکات برجسته کتاب، تأکید بر پیشگیری از آسیب‌های روانی و تربیتی در سنین پایین و تقویت اعتماد به نفس، مسئولیت‌پذیری و مهارت‌های ارتباطی کودک است. این اثر می‌تواند به‌عنوان یک منبع کاربردی در کنار سایر منابع روانشناسی کودک مورد استفاده قرار گیرد و برای خانواده‌هایی که به دنبال تربیت کودکانی متعادل، با‌ثبات و خلاق هستند، بسیار مفید واقع شود.
«کودکی که شنیده می‌شود، یاد می‌گیرد که حرف بزند؛ و کودکی که دیده می‌شود، یاد می‌گیرد که خود را باور کند.»
«کودکی که شنیده می‌شود، یاد می‌گیرد که حرف بزند؛ و کودکی که دیده می‌شود، یاد می‌گیرد که خود را باور کند.»